5 Ocak 2013 Cumartesi

Grogi - Madalyon (Feat. Hayki & Nomad)

Hayki: 
Mürekkebim ağır ve siyah ses çıkmıyor ağızımdan 
bir kolum güneşi boğazlamış bir kolum gecenin omzunda 
bir gözümde kan kaynar bir gözümde renksiz yaralar 
bir kulağıma öfkem bağırır bir kulağıma kırgın notalar 
Sabahtan akşama öldüm yetmedi cehennemini gördüm bugün 
küf kokmuş defterlere solmus mısralar dizdim bugün ve 
ellerime battı ışığım ve sabrımı yerlere döktüm 
saldırıp kendime sövdüm sigaramı sapladım gövdeme söndü 
çıktım çığırından geçtiğim hiçbir yolu görmez gözler 
ama ölür insan ölür zaman solar resim ölmez sözler 
çirkin çığlıklar besler dilimin altında susmusluğum 
bu nefes bana ne kadar yeterse o kadar sürecek bilmişliğim 
gölgesisin bitmişliğin yok hiçbir yere gitmişliğim 
gırtlağıma pusmuş kanser gibi Rap uğruna candan vazgeçtiğim 
bitmio kanımla kardeşliği zehrin vaktim dar yaklaş bana 
yalnızlığımla yüzleştiğim an gördüm ben söz kaç para 

Nakarat: 
Madalyonun diğer yüzünde kızgınlığımın gözyaşları 
Rap savaş Rap umut Rap babamın çatılan kaşları 
Rap sebebi dökülen saçların Rap zaman Rap mekan 
Rap Yerine oturmayan taşlarım Rap kesicek tepedeki başaları 

Grogi: 
Aynı hayatı yaşıyoruz senle hayal ettiğin gibi toz pembe değil 
geleceğim emanet 10 liralık partilere yani top sende . 
çoğumuzun hayatı boşlukta ilerisi için plan belirsiz
1 kuruş kazanamasamda Rapi dibine kadar yaşarım bilmesin 
baba parası değil bu belki onunkini kazanıyo anası 
bozuk benim kaderimin arası şansla bu yüzden donuk sana gözümün karası . 
umudumun göndere cekilen bayrağı bugün inmiş yarıya ne olur bilinmez 
yalın ayaklarım canım acır hainle bu yollara girilmez 
bu benim yolum hep yani rap derdimiz tek değil 
sen bizi zengin san öyle bil aciz köpek önce kıskan ve adımızı sil 
ağır gelir bu yük omuzlarına ve çekmeye yetmez sendeki pil 
forumlarda beni karala yorumlarınla şarkılarımı ezbere bil 
öfkemi vurdum duvara parçaladım mesleğimiz benzio kumara 
Siz hiphop ın üstüne kuma getirdiniz ben boşamam aşkımı 
onu aldatmam 1gün şarkı yaparım ona ve ağlıyarak anlatmam 
bol pantolonumun içinde boğul zor bu tranvayı atlatman 

Nomad: 
Sus hiçbir fikrin yoktur bence hayat hakkında ateş hattında 
Rap adına çalışan birileri varken konusmak kolay arkamdan 
Sallarken misketi miskin biz girdik altına tüm riskin 
belkide birgün bitecek herşey ya da grammy i alacak demo diskim 

pes yok burda deme imkansız var mı bir yol uzatırsan kol 
göreceksinki 5 seneye hakkeden herkes gelecek zirveye 
bazen diyorum diyorum kimin ugruna çıktı yüzümdeki çizgiler 
pusulamı kaybetmişken görüyorum bir ışık 
yine karışıyor beslenen hisler 

gizli gizli göz yaşlarımın derinden aktığı yerdir gece 
kalemim tarafından resmedilirken gündüze açılan pencere 
bir daha bir daha deniyorum gidiyorum üstüne korkmuyorum 
bünyem dünden savaşa hazır harbe yalnız giricem diye kaçmıyorum

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder