Dumanı da vardır şu dağların başında

 Dumanı da vardır şu dağların başında Dumanı da vardır şu dağların başında
Gönlüm kaldı toprağında taşında
Bir ben değil, cüml'alemin başında

İmanım dağlar, bozdoğanım söğüdü
Çok verdiler, ben dutamadım öğüdü
İmanım yarim gitti, gelmedi
Gudurası çaylar, bir yudum su vermedi

Gökyüzünde dağınık duğunluk bulutlar
Kim ardımdan,kim yüzüme öğütler
Ah, evveliydi özü sözü doğru yiğitler

İmanım dağlar,